یک اربعین کتاب (8) درنگی در نجف: سفرنامه خادم و زائر اربعین حسینی (صفر 1437، آبان و آذر 1394)

همزمان با فرا رسیدن ایام اربعین حسینی به همت معاونت امورکتابخانه ها و همکاریهای اداره کل کتابخانه های عمومی خراسان رضوی کتابهایی با موضوع قیام عاشورا معرفی می شود.

معرفی کتاب « درنگی در نجف »
		عنوان : درنگی در نجف: سفرنامه خادم و زائر اربعین حسینی (صفر 1437، آبان و آذر 1394)
		نویسنده : جواد کلاته عربی ویراستار : سجاد محمدی
		ناشر : مرکز مطالعات پژوهشی 27 بعثت (نشر 27)
		سال نشر : 1395
		موضوع : سفرنامه اربعین حسینی
		تعداد صفحات : 208
معرفی کتاب	جواد کلاته از نویسندگان حوزه دفاع مقدس است و در سرآغاز این کتاب با لحنی صمیمانه نوشته است: « سعی کرده ام فارغ از اصول سفرنامه نویسی که چیز چندانی هم از آن نمی دانم، فقط روایتی روان و تصویری شفاف از لحظه لحظه حضورم در این سفر معنوی به عنوان یک «زائر» و «خادم» ارائه کنم. اما خودم را در لحظات ثبت خاطرات و در فرآیند بازنویسی متن، به رعایت اصول ملزم کردم که برخی از آن ها عبارت اند از ثبت خاطرات «در لحظه»، توجه به عنصر «مشاهده» در ثبت و بازنویسی اطلاعات و تکیه بر آن، استفاده از نقشه راه ها و مکان ها در زمان بازنویسی متن، برای دوری از ارتکاب اشتباه در بیان اطلاعات مرتبط، تحقیق از منابع اینترنتی زمان بازنویسی، برای برخی توضیحات پانویس ها، به «مشاهده» به عنوان اصیل ترین و اصلی ترین عنصر در ثبت و بازنویسی خاطراتم باور داشتم و آن را با وجود نواقص احتمالی اش، اساس کارم قرار دادم». به این ترتیب او این اثر را فارغ از مناسبات و محدودیت‌های مرسوم در برخی سفرنامه‌ها و تنها برای شریک کردن مخاطب در حس و حال معنوی خود نوشته است. این نکته باعث شده تا «درنگی در نجف»، خواننده را با خود همراه ساخته و او را مهمان عتبات عالیات و اماکن مقدس نماید. این کتاب شامل هفت فصل است که عبارتند از: پیش از آغاز، وقتی برای تفکر، دیوانه‌ها آدم به آدم فرق دارند، لباس نوکری، در خانه مولا، اینجا کربلاست، صبحی در چای‌خانه. همچنین نگارنده در تدوین کتاب از 20 قطعه عکس استفاده کرده است.
برشی از کتاب	« در مسیر پیاده روی اربعین، وقتی ساعت از یازده شب گذشته، ذهن و ضمیر زائرهای خسته ای که ساعت ها راه آمده اند، مستعد فهم های عمیق تری است. حالا و در سکوت یازده شب به بعد، فقط صدای قدم ها شنیده می شود و «راه» و «رفتن» بیشتر خودشان را نشان آدم می دهند. از آن همه گروهی که اسم بردم، الان فقط گروه آخری بیدار است و هنوز راه می رود؛ همان ها که تنها آمده اند، یا شاید هم چند نفری با هم هستند، اما حال و هوای «شب» و «راه» و «رفتن» گرفته است آن ها را؛ مثل من و حسن که دو ساعت است خلوت کرده ایم.»
تهیه توسط	معاونت توسعه . واحد منابع استان